پنیر یکی از پرمصرف‌ترین محصولات لبنی در ایران و دارای انواع مختلفی از جمله لیقوان، تالش، خیکی و کوزه‌ای است. امّا جالب است بدانید که این محصول در تمام آسیا و در انواع فزهنگ‌های شرقی محبوب است و هرکدام از مناطق جغرافیایی این قاره تاریخچه متفاوتی در تولید پنیر محلی خود را دارد. در این یادداشت کوتاه که در وبلاگ فست فود رویال نوشته شده شما را با چند نوع متفاوت پنیر آسیایی آشنا می‌کنیم.
انواع پنیر آسیایی
روشان (چین)
روشان یک پنیر تخت چینی با بافتی چرمی است که متعلق به منطقه چینی یونان است. این پنیر که از شیر گاو تهیه می‌شود می‌تواند هم به صورت سرخ شده و هم کبابی مصرف شود. روشان هنگامی که در خیابان‌های کشور چین فروخته می‌شود غالباً به صورت کبابی روی چوبی ریخته می‌شود و به همراه میوه، شکلات آب شده و یا شیر غلیظ شده خورده می‌شود. هنگامی که این پنیر به طور کامل در روغن سرخ شود بافتش تا حدودی عوض شده و تا حدودی شکلی پوسته پوسته به خود می‌گیرد.
ساکورا (ژاپن)
اگرچه بعضی پنیرهای ژاپنی مانند سو تقریباً منقرض شده‌اند امّا پنیری که همچنان به قوت خود در این کشور مصرف می‌شود، پنیر ساکوراست. ساکورا که به معنای شکوفه های گیلاس است، در طعم خود از برگ‌های موجود در کوه‌های گیلاس ژاپن نیز بهره می برد. این پنیر که از شیر گاو در هوکایدو (یکی از شهرهای ژاپن) به وجود می‌آید در المپیک پنیرهای کوهی موفق به کسی مدال طلا در رشته پنیر نرم شده است. از ویژگی های این پنیر می‌توان به زیبایی ظاهری آن اشاره کرد.
کِسونگ پوتی (فیلیپین)
کسونگ پوتی یک پنیر سفید است که در مناطقی از فیلیپین از جمله بولاکان، باکولود، کبو، لاگونا و سامار تولید می‌شود. این پنیر از ترکیب شیر شیر کارابائو (که یک نوع بوفالوی آبی است)، نمک و سرکه سفید و یا سرکه مایه پنیر تهیه می‌شود. این پنیر در مقایسه با شیر تازه خالص پنج برابر چربی و پروتیین دارد و این ویژگی آن را به تغذیه‌ای پرانرژی تبدیل کرده است. کِسونگ پوتی به طور معمول بویی تند، مزه‌ای نمکی و بافتی خامه‌ای دارد و غالباً هنگام صبحانه به همراه نان محلی فیلیپین (به نام پن د سال) صرف می‌شود. البته قابل ذکر است که این فرآورده لبنی در زمان جشن‌های ملّی و محلی نیز به عنوان اسنک خورده می‌شود.
راگیا یاک (نپال)
این پنیر خاص توسط عشایر تبتی در نپال به وجود می‌آید. راگیا یاک یک پنیر شیری کهنه با ساختاری سفت و تا حدودی سوراخ‌دار است. رنگ این پنیر تبتی معمولاً زرد مایل به سبز است و مزه آن بسته به طرز تهیه آن می‌تواند متفاوت باشد. راگیا یاک تنها در یک بازه زمانی در سال می‌تواند بدست آید و آن زمان اواخر ژوئن تا اوایل سپتامبر است. بوی این پنیر به نسبت ملایم و فندقی است و پوسته بیرونی آن کمی طعم تند با خود به همراه دارد.
بندال (هند)
خوراک هندی یکی از غنی‌ترین‌های آسیا و جهان است و بندال یکی از تولیدات همین خوراک پزی فوق العاده است. بندال نخستین بار در جمعیت‌های مستعمره پرتغالی واقع در بنگال (جایی که این پنیر اسمش را از آنجا گرفته است) به وجود آمد. طرز تهیه این پنیر منحصر به فرد به این گونه است که از پیش از دود دیدن از آبلیمو برای جدا کردن کشک از آب پنیر در سبدهایی که در آن نگهداری می‌شوند، استفاده می‌شود. این کار سبب می‌شود تا این پنیر مزه‌ای خشک و دودی به خود بگیرد. نحوه مصرف صحیح این پنیر باید به گونه‌ای باشد که سریعاً پس از تولید خورده شود تا مصرف‌کننده از بوی تازگی آن لذت ببرد. بهترین شیوه مصرف آن نیز به همراه نان تندی که مملو از ادویجات مختلف و گوشت هم باشد است.
دیل (ترکیه)
دیل یک پنیر محلی ترکی است که توسط شیر گاو و در شهرهای بیلچک و بورسا تهیه می‌شود. این پنیر تازه و سفید است و بافتی رشته‌ای دارد که از جهاتی آن را شبیه به پنیر موزارلا می‌کند. بافت دیل هنگامی که آب می‌شود تا حدی رشته‌ای می‌شود که نمی‌توان از آن در غذاهایی مانند پیتزا بهره برد (در ترکیه از پنیر کاسار در تهیه پیتزا استفاده می‌شود). مزه این پنیر ترکی ملایم، شیری، شیرین و حتی کمی نمکی است. دیل به طور معمول به شکل قطعات بزرگ مستطیلی فروخته می‌شود امّا این امکان نیز وجود دارد که آن را به قطعات ریزتری که شبیه به زبان هستند برش داد. جالب است بدانید که دیل در زبان ترکی نیز به معنای زبان است. این پنیر به طور معمول برای صبحانه سرو می‌شود.
بایسلاگ (مغولستان)
مغولستان کشوری سرشار از گاو، گوسفند، گاو میش و بز است و این سبب شده است که دامداری یکی از شغل‌های اصلی مردمان مغول باشد. در پی سالها تجربه دامداری بایسلاگ که یک پنیر خوش طعم است نیز پدید آمده است. این پنیر ملایم و نارس از دلمه شدن شیر به کمک کفیر تهیه می‌شود. سپس شیر خشک شده را از آن جدا کرده و قسمت جامد را برش داده و به عنوان میان وعده مصرف می‌کنند. شیوه مصرف محبوب بایسلاگ در مغولستان به این گونه است که پنیر سفید در چای غوطه‌ور می‌شود تا نرم شده و خوردن آن راحت‌تر شود.
- آنچه باید درباره تاریخچه اسپرایت دانست
در مورد شرکت و برند کوکاکولا مطالب گوناگونی نوشته شده است. این کمپانی اصلی‌ترین تولیدکننده نوشابه در سراسر جهان است و نام آن هر روزه بر سر زبان بسیاری از مردم در اقصی نقاط دنیاست. فروش بی‌سابقه این شرکت سبب شده تا رقابت با آن در بازار تبدیل به امری غیرممکن شود. این بدین معناست که کوکاکولا یکه‌تاز این مسابقه است و با گرد و خاکی که به راه انداخته جلوی دید بسیاری از شرکت‌های دیگر از جمله پپسی و دکتر پپر را گرفته است. امّا نکته جالب توجه این است که از میان محصولات متنوع کوکاکولا معمولاً تنها نوشابه مشکی اصلی این شرکت است که سرتیتر خبرها می‌شود، امّا ما امروز قصد داریم نگاهی به تاریخچه محصول دیگری از برند کوکاکولا بکنیم که اگرچه به اندازه نوشیدنی اصلی کوکا محبوب نیست امّا در هر صورت از نوشیدنی‌های پرطرفدار جهان است. این محصول اسپرایت است. در این یادداشت کوتاه وبسایت فست فود رویال به چند نقطه مهم در تاریخچه این نوشیدنی سفید رنگ سر می‌زنیم و تلاش می‌کنیم شما را کمی بیشتر با برند کوکا کولا آشنا کنیم. با ما همراه شوید.
نکاتی جالب درباره تاریخچه اسپرایت
رگ و ریشه آلمانی
جالب است بدانید که این نوشیدنی اوّلین بار در آلمان غربی و با نام فانتای لیمویی در سال ۱۹۵۹ تولید شد. از نام این محصول می‌توان فهمید که در ابتدا جزو خط تولید فانتا بوده است. امّا دو سال بعد هنگامی که این فانتای لیمویی پا به بازار بزرگ آمریکا گذاشت با نام اسپرایت به مردم معرفی شد و از آن زمان تا کنون این نام دست‌نخورده باقی مانده است.
رقبای اصلی اسپرایت
دلیل اصلی وارد شدن اسپرایت به آمریکا، پا گرفتن شرکتی به نام سون آپ با نوشیدنی لیمویی خود بود. اسپرایت قصد داشت تا با تصاحب بازار نوشیدنی لیمویی سون آپ را بطور کامل از لیست رقبای خود خارج کند. سران کوکاکولا در پی مذاکراتی که با شرکتی که بطری‌های سون آپ را تولید می‌کرد داشتند موفق شدند آنها را قانع کنند تا برای کوکاکولا بطری بسازند. همین تلاش‌ها سبب شد که نهایتاً در سال ۱۹۸۹ اسپرایت تبدیل به پرطرفدارترین نوشیدنی لیمویی بازار شود و از آن زمان هیچ شرکتی موفق به کنار زدنش از رتبه اوّل نشده است. امروزه اسپرایت سوّمین نوشیدنی پرطرفدار دنیاست و در ۱۹۰ کشور دنیا فروخته می‌شود. فراموش نکنید که تنها ۱۹۷ کشور در دنیا وجود دارد و از این رو موفقیت اسپرایت ستودنی است.
نامی از گذشته
امروزه وقتی ما به نام اسپرایت برمی‌خوریم یک نوشیدنی سفید خنک با بطری سبز رنگ به ذهنمان خطور می‌کند امّا کلمه اسپرایت پیش از به وجود آمدن این محصول نیز در کمپین‌های تبلیغاتی کوکاکولا استفاده می‌شده. در واقع در دهه ۴۰ این برند مجموعه‌ای از تبلیغ‌ها را روانه بازار کرد که شخصیت اصلی آنها یک اِلف مو سپید بود که با نام پسر اسپرایتی شناخته می‌شد. اگرچه سه سال پیش از ورود اسپرایت به آمریکا (یعنی در سال ۱۹۵۸) تبلیغات پسر اسپرایتی متوقف شد امّا اینطور که پیداست کوکاکولا نام محصول جدید خود را از روی تجربه‌های موفق پیشین خود انتخاب کرد.
برندینگ پایدار
از زمان بوجود آمدن اسپرایت بسته‌بندی و مارکتینگ این محصول به طور عمده حول محور رنگ سبز بوده است. تا جایی که امروزه ما اسپرایت را تنها با رنگ سبز می‌شناسیم. علاوه بر این، شرکت کوکاکولا برای دادن هویت بیشتر به این نوشیدنی لیمویی بطری منحصر به فردی برای آن تولید کرده است. تفاوت این بطری با سایر بطری‌ها دندانه دندانه بودن بخشی از بدنه است. البته این دندانه‌ها بدون فکر و تنها برای تزیین روی بطری تعبیه نشده‌اند، بلکه نمادی بصری از حباب‌های زیاد این نوشیدنی هستند.
پیوستن به فرهنگ جوانان و هیپ هاپ
اسپرایت از ابتدای کار هدف خود را روی جذب بازار جوان گذاشت و موفق به کشاندن آنها به سمت خود نیز شد. شعار اسپرایت که «از تشنگی‌ات اطاعت کن» بود دیگر تنها یک شعار ساده برای یک نوشیدنی لیمویی نبود، بلکه تبدیل به فرمی از زندگی شده بود که دنبال کردن آرزوها و باور به خود در آن به هرچیز دیگری ارجحیت داشت. یکی از دلایل جذب شدن جوانان به این تبلیغات استفاده از فیگورهای مهم هیپ هاپ بود که از اواخر دهه هشتاد میلادی شروع شده بود. مسئولین کوکاکولا با بهره‌گیری از این افراد، همکاری پی در پی با ستارگان اتحادیه ملّی بسکتبال آمریکا (مانند گرنت هیل و لبران جیمز) و نوشتن رپ بر روی قوطی‌های اسپرایت توانستند یک کلوپ طرفداران جوان قدرتمند برای خود بسازند. جالب است بدانید برندینگ جوان یاغی اسپرایت تا حدی پیش رفت که در سال ۲۰۰۱ کوکاکولا با هنرمند گرافیتی مشهوری به نام تمپر همکاری کرد تا قوطی‌هایی که به طرح‌های خیابانی او مزیّن شده بودند را روانه بازار کند.
طعم‌های گوناگون
اگرچه طعم اصلی اسپرایت از زمان تولید اوّلیه تاکنون دست نخورده باقی مانده است امّا این بدین معنا نیست که شرکت سعی نکرده تا طعم‌های جدیدی را روانه بازار کند. برای مثال در بعضی سالها در فصل تعطیلات اسپرایت چند طعم جدید به منوی خود اضافه کرده است که معمولاً پس از پایان فصل تعطیلات دیگر به فروش نمی‌رسند. جدا از این شرکت تلاش‌های متعددی کرده تا طعم‌هایی مانند هلو، گیلاس، وانیل، میکس استوایی، انگور و پرتقال را نیز بین مردم جا بیندازد امّا همچنان طعم اصلی اسپرایت پرطرفدارترین نسخه آن است.
امروز با اسپرایت که از پرطرفدارترین محصولات غول اصلی نوشابه سازی دنیا یعنی کوکاکولا است آشنا شدیم. این نوشیدنی تاریخچه‌ای پر فراز و نشیب دارد که با روحیه جوانی و افق‌های تازه گره خورده است. امید است این مطلب نیز شما را به این فکر وا داشته باشد که هیچ گاه برای مصرف یک محصول تازه دیر نیست!